لوله و اتصالات گاز

از لوله ها برای جابه جایی و انتقال مواد مایع استفاده می شود. هر کدام از لوله ها برای هدف خاصی تولید می شوند. از لوله های گازی برای انتقال گاز مایع استفاده می شود. هر کدام از این لوله ها اتصالات مخصوص به خود را دارند که برای اتصال لوله ها مورد استفاده قرار می گیرند. در اینجا نکات مربوط به  لوله های گاز و اتصالات آن بیان شده است.

تعریف لوله گاز

معمولا برای تولید لوله و اتصالات گاز از ورق های فولادی گالوانیزه استفاده می شود و به دلیل استفاده این لوله و اتصالات برای انتقال گاز به نام لوله های گازی فولادی شناخته می شوند. برای اینکه مقاومت این لوله ها در برابر رطوبت و خوردگی افزایش پیدا کند از ورق های گالوانیزه  در تولید لوله های گاز اسفاده می شود.

انواع مختلف لوله های گاز

از مهمترین دسته بندی لوله و اتصالات گاز می توان به دو مورد زیر اشاره کرد

لوله های گاز توکار

لوله و اتصالات معمولا برای انتقال گاز از یک شهر به شهر دیگر از لوله های گاز توکار استفاده می شود زیرا این لوله ها مقاومت و استحکام بالایی در برابر ضربات ناگهانی، خوردگی و فرسودگی دارند. برای انتقال گاز در مسافت طولانی از این لوله ها استفاده می شود.

لوله های گازی روکار

از این لوله و اتصالات برای راه اندازی و اجرای اننشعابات داخل شهر و داخل ساختمان استفاده می شود. این لوله ها نسبت به لوله های توکار آسیب پذیرتر می باشند و در انتقال گاز در مسافت طولانی نباید مورد استفاده قرار بگیرند.

یکی از پرکاربردترین لوله ها در بخش صنعت و ساختمان لوله های گازی می باشد. برای اتصال لوله های گاز به یکدیگر به اتصالات مخصوصی نیاز می باشد.

انواع اتصالات لوله گاز 

اتصالات فلنج کف فلزی 

از این فلنج مشکی رنگ ۳/۴ اینچی در خطوط گاز مایع و LP و تامین هوا استفاده می شود. این فلنج از جنس آهن ساخته شده حداکثر دمای کاری آن ۳۰۰ درجه فارنهایت می باشد. این نوع از اتصالات گاز مناسب لوله های ۳/۴ اینچ می باشد و ۰/۶۲ اینچ ارتفاع دارد.

اتصالات گازی سه راهی

رنگ این سه راهی مشکی است و از جنس فولاد ساخته شده است و برای انتقال گاز طبیعی و هوا استفاده می شود. طول این سه راهی ۳/۶ و عرض آن ۲/۵ اینچ می باشد و حداکثر دمای کار این اتصالات ۳۵۰ درجه فارنهایت و حداکثر فشار کاری ۱۵۰  psi است.

اتصالات زانوی ۹۰ درجه

درجه خمی این زانوها ۹۰ درجه است و برای انتقال گاز پروپان، گاز طبیعی و انتقال هوا استفاده می شود این اتصال از نوع آرنجی و به رنگ مشکی می باشد.

 

خط لوله گاز یک ساختار فنی است که هر یک از عناصر و گره های آن یک وظیفه عملکردی خاص مهم را حل می کند و مسئولیت ایمنی، کیفیت و عملکرد بدون وقفه شبکه را بر عهده دارد. انواع اتصالات و دستگاه های گاز بسته به جنس ساخت، هدف و نوع پیچیدگی اجرا متفاوت است. لنگر لوله گاز دسته گسترده ای از دستگاه ها و دستگاه هایی است که هم بر روی لوله های گاز و هم بر روی لوازم خانگی نصب می شوند. با کمک آنها، خاموش کردن / مهار، تغییر جهت، کمیت، فشار جریان گاز یا حذف کامل گازها انجام می شود. طیف گسترده ای از این قطعات و لوله و اتصالات طبقه بندی می شوند، بنابراین شما می توانید طبقه بندی اتصالات گاز را به راحتی انجام دهید.

 

هدف از اتصالات لوله و دستگاه های گاز

اتصالات گاز و تجهیزات گاز برای نصب در خطوط لوله مورد استفاده برای حمل و نقل، تحویل و توزیع سوخت در نظر گرفته شده است. با این مکانیسم ها منبع تغذیه، تغییر فشار، مقدار و جهت جریان گاز روشن و خاموش می شود. شیرها با ویژگی های اساسی مانند فشار اسمی (فشار نامی) و قطر اسمی مشخص می شوند.

تحت فشار اسمی حداکثر فشار در دمای ۲۰ درجه گرفته می شود که در آن طول عمر طولانی اتصالات مختلف عناصر و واحدها با خط لوله تضمین می شود. Conditional Pass (DN) یک ویژگی است که در شبکه های خط لوله به عنوان پارامتر مشترک قطعات متصل استفاده می شود. بیشتر انواع آرماتورها از یک دستگاه خاموش کننده یا دریچه گاز تشکیل شده است. این یک ساختار به شکل یک مورد است که از بیرون با یک درب بسته می شود. شاتر داخل کیس حرکت می کند. در نتیجه حرکت پیچ نسبت به صندلی های آن، مساحت قسمتی که گاز از طریق آن جریان می یابد تغییر می کند. این فرآیند باعث تغییر در مقاومت هیدرولیکی می شود. سطوح آب بندی و نشیمنگاهی که هنگام قطع شدن خط گاز در تماس هستند سطوح آب بندی نامیده می شوند. در دستگاه های چوک به سطح درب و نشیمنگاه که به نوبه خود یک راهروی قابل تنظیم برای انتقال سیال کار تشکیل می دهند، چوک می گویند.

 

طبقه بندی اتصالات برای خطوط لوله گاز

همه انواع اتصالات شیرهای گاز موجود را می توان بسته به هدف آنها به موارد زیر تقسیم کرد:

• قفل کردن: اتصالات برای خاموش شدن دوره ای سیم های گاز ، دستگاه ها، تجهیزات بخش های جداگانه. این نوع شامل شیرهای دروازه شیر گاز است.
• امنیت: برای جلوگیری از خطر افزایش فشار گاز بیش از هنجارهای تعیین شده عمل می کند. این نوع شیر شامل یک شیر کاهش فشار است.
• تنظیمی: طراحی شده برای تغییر و حفظ فشار در محدوده های تعیین شده. اینها دمپرها، دروازه ها و غیره هستند.
• عمل معکوس: برای جلوگیری از تغییر جهت حرکت گاز؛
• اضطراری و خاموشی: برای خاتمه سریع خودکار حرکت گاز در جهت بخش اضطراری در صورت نقض حالت مشخص شده. این نوع شیر شامل یک شیر اطمینان است.
• تخلیه میعانات: کسی که در حالت خودکار میعانات را حذف می کند ، میعانات را جمع می کند – کلکتورها و در بخش های پایین شبکه های لوله کشی. کنترل فشار جرم عبوری، دما و غیره را تعیین می کند.

 

بر اساس روش کنترل، شیرها می توانند دو نوع باشند: مدیریت شده و اتوماتیک.

اولین مورد با دستکاری دستی یا با استفاده از درایو هدایت می شود: پنوماتیک، هیدرولیک، الکترومغناطیسی، الکتریکی.

از نظر نحوه اتصال لوله، دستگاه ها و اتصالات سیستم های گازرسانی عبارتند از:

فلنج دار: برای اتصالات لوله با گذرگاه متوسط ​​بزرگتر از ۵۰ میلی متر استفاده می شود. اتصال به لوله ها با پیچاندن فلنج ها به یکدیگر انجام می شود. مزیت اصلی چنین اتصالاتی امکان اتصال چندگانه تاسیسات جدید استحکام و قابلیت اطمینان زیاد است. یک کاربرد جهانی نیز می تواند ایجاد شود. به عنوان یک نقطه ضعف، فقط جرم بزرگ و ابعاد بزرگ چنین قطعاتی متمایز می شود.

کوپلینگ: برای اتصال دستگاه هایی با گذرگاه ۶۵ میلی متر یا کمتر. اتصال با استفاده از کوپلینگ هایی با نخ واقع در آنها انجام می شود. نقطه ضعف اتصالات کلاچ این است که نخ به تدریج پاک می شود.

بیل با رزوه خارجییک دستگاه به دستگاه دیگری پیچ می شود.

جوش: امروزه به ندرت از اتصالات لوله غیر قابل جداسازی استفاده می شود . مزایای این روش سفتی قابل اعتماد و به حداقل رساندن اقدامات تعمیر و نگهداری است. معایب آن عبارتند از دشواری ناشی از نیاز به تعمیر برچیدن اتصال زمانی که بخش خط لوله گاز به سادگی قطع می شود.

نوک پستان: اتصالات لوله با یک نوک پستان متصل می شوند.

کوپلر: نازل ها با ناودانی و مهره های واقع در امتداد اتصالات به فلنج های لوله متصل می شوند.

نوک سینه ها: اتصالات لوله ، مهره اتصال و حلقه های O متصل می شوند. این یک روش اتصال قابل جدا شدن قابل اعتماد است.

علاوه بر موارد فوق، راه های دیگری نیز برای اتصال لوله و شیرهای گاز وجود دارد، اما زیاد مورد استفاده قرار نمی گیرند. همچنین، فراموش نکنید که عملکرد خط لوله و قابلیت اطمینان کل سیستم توزیع گاز به کیفیت اتصال انجام شده بستگی دارد.

 

تاسیسات گازی شامل لوله کشی ، اتصالات و تجهیزات گازی است که امکان انتقال گاز و استفاده در ساختمان  و شبکه شهری را فراهم می کند. اتصالات خطوط لوله گاز در سراسر جهان، ابعاد کاملاً متفاوتی دارند. هنگام کار بر روی خطوط لوله و اتصالات گاز، باید اطمینان حاصل شود که منطقه ای که در آن مخلوط گاز-هوای انفجاری تشکیل شده یا انتظار می رود، مشخص شده باشد. پس از اتمام کار روی خطوط گاز، ناظر باید اطمینان حاصل کند که خطوط گاز در منطقه کار تحت شرایط عملیاتی سفت هستند.

لوله های گازی  با استفاده از اتصالات متصل می شوند. در تاسیسات معمولی خطوط گاز، برای اطمینان از عدم نشتی، همیشه باید از نوار تفلون یا ترکیب اتصال لوله بر روی رزوه ها استفاده شود. اگر از نوار درزگیر نخ لوله استفاده می‌کنید، آن را به دور نخ بپیچید و آن را داخل اتصالات بکشید. هنگام اتصال لوله ها و اتصالات گازی به اجاق گاز، مهم است که از نوار تفلون که برای اتصالات گاز طراحی شده است، استفاده کنید نه از نوار تفلون که برای لوله های آب طراحی شده است. نوار تفلون رزوه های اتصالات گاز را آب بندی می کند و از ایجاد نشتی جلوگیری می کند. فولاد، مس، برنج: رایج ترین لوله گاز ی است. برخی از تاسیسات به طور خاص استفاده از مس را ممنوع می کنند.

 

تعداد زیادی از اتصالات گاز برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم های گاز استفاده می شود. آنها باید توسط DVGW برای ایمنی عملیاتی آزمایش شوند. اگر شرایط لازم را داشته باشند، نشان DVGW دریافت می کنند. فقط اتصالات با علامت DVGW را می توان در خطوط گاز نصب کرد. نصب صحیح گاز بر عهده نصاب گاز مورد تایید شرکت تامین انرژی می باشد. رایج ترین اتصالات احتمالاً دستگاه خاموش کننده در طرح های مختلف است. شیرهای قطع باید بعد از ورودی خانه به عنوان یک دستگاه قطع کننده اصلی (HAE)، در جلوی هر دستگاه مصرف کننده گاز، در مقابل هر متر، بین اتصال خانه و خط داخلی، برای جداسازی نصب شوند. بخش های خط لغزنده، شیر به عنوان اتصالات استفاده می شود.

 

لغزنده صفحه یا پیستون به کمک یک دوک نخی عمود بر جریان حرکت می کند. لغزنده ها به آرامی بسته می شوند و هنگام باز شدن سطح مقطع کامل را آزاد می کنند، به این معنی که افت فشار کم است. شیرهای دروازه ای در خطوط فشار قوی و متوسط نصب می شوند. شیرهای گیت گوه ای با ساقه بالارونده در خطوط گاز استفاده می شود. احتیاط: مشخصات فشار اسمی روی محفظه را رعایت کنید، چرخ دستی را به سمت بالا یا به پهلو قرار دهید. خروس های دوشاخه این ها دارای یک قسمت دوار مخروطی سوراخ شده به نام دوشاخه هستند. وقتی جوجه ۹۰ درجه بچرخد خروس ها بسته می شوند. هنگام بسته شدن سریع گاز هیچ ضربه فشاری ایجاد نمی کند به همین دلیل می توان آن را به سرعت بست تا در صورت خطر از یک چهارم دور برای خاموش شدن فوری استفاده شود. خروس ها با پلاگین مخروطی دارای مهر و موم فلزی هستند. برای انجام این کار، دوشاخه را با کمک یک مهره یا فنر به داخل محفظه فشار می دهند. دوشاخه ها فقط در خطوط کم فشار و تا قطر اسمی DN 40 مجاز هستند. طبق قوانین فنی تاسیسات گازی (TRGI) و قوانین فنی گاز مایع (TRF)، فقط خروس هایی با کف بسته مجاز هستند. احتیاط: یک دستگاه خاموش کننده حرارتی باید در جلوی هر دستگاه مصرفی نصب شود. دریچه های توپ آنها به طور جهانی استفاده می شوند.